Hij is een jaar of 8 als hij voor de eerste keer bij me in de klas zit. Ik werk alleen op vrijdag in zijn groep en hij valt op door zijn grensoverschrijdende gedrag: hij is, om kort te gaan, irritant en lastig! En er komt weinig tot niets uit zijn handen, gewerkt wordt er niet of nauwelijks. Dom is-ie niet, dat heb ik al snel in de gaten, maar het ontbreekt hem enorm aan motivatie. Wanhopig word ik er soms van: ben de hele dag alleen maar bezig met waarschuwen en opjutten.

Op een dag besluit ik tot een andere aanpak: ik neem me voor alleen nog maar positieve dingen te zeggen tegen Sjors. Alle keren dat hij niet werkt of irritant gedrag vertoont, kijk ik de andere kant uit. Ik zeg alleen maar iets als het wel goed gaat. "Wat goed dat je al begonnen bent, wat goed dat je je boek al hebt gepakt, wat heb je dat ene woordje netjes geschreven…"

Sjors leeft op. Niet meteen natuurlijk, maar na verloop van tijd merk ik, dat ik steeds minder hard hoef te zoeken naar positief gedrag. Sjors zit als eerste op zijn plaats als ik het vraag, geeft antwoord bij een beurt, pakt boeken en schriften als dat van hem wordt verlangd. Er is echter één ding dat nog ontbreekt: ik krijg hem niet echt aan het werk. Hij doet het hoognodige, maar zijn werk zit vol geklad en geklieder, is niet af, onvindbaar of gewoon helemaal niet gedaan. Bij navraag blijkt hij de lesstof overigens gewoon begrepen te hebben.

In groep 7 word ik opnieuw zijn juf, dit keer fulltime. De band, die we in het verleden hebben opgebouwd is al snel weer merkbaar. Ik kan met hem lezen en schrijven. Zijn werk is echter nog altijd onder de maat: hij zou veel en veel beter moeten kunnen.

Ik krijg langzaam het vermoeden, dat hoewel zijn lezen op niveau is, er toch sprake zou kunnen zijn van dyslexie. Het duurt nog een aantal maanden voordat de testen zijn uitgevoerd en de uitslag ervan bekend is. En inderdaad: Sjors blijkt ernstige dyslexie te hebben. Vanaf dat moment gaat het beter. Sjors gaat met sprongen vooruit. Als ik hem na een aantal weken vraag, wat hij er nu eigenlijk van vindt dat hij dyslexie heeft, zegt hij: ik vind het geweldig….anders was ik dom….